| ὁ ποιμήν ‘pastýř’ | ὁ γείτων ‘soused’ | ὁ Ἕλλην ‘Řek’ | ὁ λειμών ‘louka’ | |
|---|---|---|---|---|
| nom. | ποιμήν | γείτων | Ἕλλην | λειμών |
| gen. | ποιμέν-ος | γείτον-ος | Ἕλλην-ος | λειμῶν-ος |
| dat. | ποιμέν-ι | γείτον-ι | Ἕλλην-ι | λειμῶν-ι |
| acc | ποιμέν-α | γείτον-α | Ἕλλην-α | λειμῶν-α |
| voc. | ποιμήν | γεῖτον | Ἕλλην | λειμών |
| Pl. | ||||
| nom. | ποιμέν-ες | γείτον-ες | Ἕλλην-ες | λειμῶν-ες |
| gen. | ποιμέν-ων | γειτόν-ων | Ἑλλήν-ων | λειμών-ων |
| dat. | ποιμέ-σι(ν) | γείτο-σι(ν) | Ἕλλη-σι(ν) | λειμῶ-σι(ν) |
| acc. | ποιμέν-ας | γείτον-ας | Ἕλλην-ας | λειμῶν-ας |
| voc. | = nom. | = nom. | = nom. | = nom. |
nom. sg. nemá -ς; vyznačuje se vždy dlouhým stupňem
voc. sg.:
u oxyton se shoduje s nom. sg.: ποιμήν, λειμών
u některých substantiv má voc. sg. plný stupeň a zvratný přízvuk: ὦ Ἀγάμεμνον od Ἀγαμέμνων, ὦ Ἄπολλov od Ἀπόλλων
v ostatních pádech je buď plný, nebo dlouhý stupeň podle nom. sg.
dat. pl. neobsahuje kmenový konsonant -ν-; délka vokálu před koncovkou kopíruje většinu pádů v paradigmatu
archaické slovo ὁ (ἡ) κύων ‘pes’ střídá všechny tři stupně základu (dlouhý κυων, plný κυον- a nulový κυν-)
singulár: κύων, κυνός, κυνί, κύνα, κύον
plurál: κύνες, κυνῶν, κυσί(ν), κύνας, κύνες
| Masc. | Fem. | Neut. | |
|---|---|---|---|
| nom. | μέλᾱς ‘černý’ | μέλαινα | μέλαν |
| gen. | μέλανος | μελαίνης | μέλανος |
| dat. pl. | μέλασι(ν) | μελαίναις | μέλασι(ν) |
| nom. | τέρην ‘útlý’ | τέρεινα | τέρεν |
| gen. | τέρενος | τερείνης | τέρενος |
| dat. pl. | τέρεσι(ν) | τερείναις | τέρεσι(ν) |
| Masc. a fem. | Neut. | |
|---|---|---|
| nom. | εὐδαίμων ‘blažený’ | εὔδαιμον |
| gen. | εὐδαίμον-ος | εὐδαίμον-ος |
| dat. | εὐδαίμον-ι | εὐδαίμον-ι |
| acc. | εὐδαίμον-α | εὔδαιμον |
| voc. | εὔδαιμον | εὔδαιμον |
| Pl. | ||
| nom. | εὐδαίμον-ες | εὐδαίμον-α |
| gen. | εὐδαιμόν-ων | εὐδαιμόν-ων |
| dat. | εὐδαίμο-σι(ν) | εὐδαίμο-σι(ν) |
| acc. | εὐδαίμον-ας | εὐδαίμον-α |
| voc. | = nom. | = nom. |
| Pozitiv | Komparativ | Superlativ |
|---|---|---|
| εὐδαίμων, -ον | εὐδαιμον-έσ-τερος, -ᾱ, -ον | εὐδαιμον-έσ-τατος, -η, -ον |
| σώφρων, -ον | σωφρον-έσ-τερος, -ᾱ, -ον | σωφρον-έσ-τατος, -η, -ον |
| μέλᾱς, -αινα, -αν | μελάν-τερος, -ᾱ, -ον | μελάν-τατος, -η, -ον |
1. Ὁ ἀγαθὸς γείτων τοῖς ἑαυτοῦ γείτοσιν οὔποτε κακὰ συμβουλεύει. 2. Χειμῶνος τὰ τέκνα τῇ χιόνι χαίρει. 3. Ὅμηρος Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν ὀνομάζει. 4. Ἡ τῶν Ἑλλήνων στρατιὰ ἐπίστευε Ξενοφῶντι, τῷ σώφρονι καὶ τοῦ πολέμου ἐμπείρῳ ἡγεμόνι. 5. Ὦ τάλαν Ἀγάμεμνον, τιμιώτατε τῆς Ἑλλάδος ἡγεμόνων, πικροτάτη ἦν σοι ἡ τοῦ βίου τελευτή! 6. Τοῖς ποιμέσιν οἱ κύνες πιστοί εἰσι φύλακες τῶν ἀγελῶν. 7. Ἐν τῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερῷ Πυθία ἐμαντεύετο. 8. Τοῖς Ἕλλησι ἐν τοῖς ἀγῶσι στέφανος ἐλαίας ἦν μισθὸς τῆς νίκης. 9. Ἡ μελαντάτη Ἅιδου οἰκία τοῖς σώφροσι φόβον οὐκ ἐμβάλλει. 10. Πολλάκις ἄνθρωπος βίον μὲν ἔχει εὐδαίμονα, τελευτὴν δὲ τάλαιναν.